کد مطلب:28099 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:160
1173. أنساب الأشراف - به نقل از ابو مِخنَفْ لوط بن یحیی و غیر او -:عامر بن عبد قیس تمیمی، كار و شیوه عثمان را زشت می شمرد. پس حُمران بن اَبان، وابسته عثمان، خبرش را به او نوشت. عثمان نیز به عبد اللَّه بن عامر بن كُرَیز نوشت كه او را روانه كن و او نیز روانه اش كرد.[3]. 1174. تاریخ الطبری - به نقل از علاء بن عبد اللَّه بن زید عنبری -:گروهی از مسلمانان گرد آمدند و كارهای عثمان و آنچه را كرده بود، یادآور شدند و نظرشان بر این قرار گرفت كه كسی را به سوی او بفرستند تا با او سخن بگوید و او را از بدعت هایش آگاه كند. پس، عامر بن عبد اللَّه تمیمی عنبری را (كه عامر بن عبد قیس نیز خوانده می شد )، به سوی او فرستادند. عامر بر عثمان وارد شد و به وی گفت: گروهی از مسلمانان گرد آمدند و در كارهای تو نگریستند و چنین یافتند كه تو كارهای بسیار بدی مرتكب شده ای. پس، از خدای عزوجل پروا كن و توبه نما و از این كارها دست بردار. عثمان گفت: به این نگاه كنید؛ مردم می پندارند كه او قاری قرآن است؛ ولی او می آید و با من درباره چیزهای بی ارزش سخن می گوید! به خدا سوگند، او نمی داند خدا كجاست. عامر گفت: من نمی دانم خدا كجاست؟ گفت: آری. به خدا سوگند، نمی دانی خدا كجاست. عامر گفت: به خدا سوگند، چرا. می دانم كه خدا در كمین توست[4]. [5].
1172. المعارف:[ عثمان،] عامر بن عبد قیس[1] را از بصره به شام تبعید كرد.[2].